Maswela bwandi (goede middag)!

In de rietenhangstoel onder de baobabboom kijk ik uit op het  malawimeer.Het meer ligt een stuk lager dan de cottage.Daar spelen de kinderen,moeders wassen hun kleren,doen de afwas en iedereen wast zichzelf hier.Ook vullen ze hun emmer  met water en dragen deze terug op hun hoofd naar hun hut.Die vrouwen zijn ongelofelijk sterk.Als je ziet wat ze allemaal op hun hoofd dragen.Iets anders dan een kind op hun rug dragen bestaat niet😃In het dorp zijn er verschillende pompen geplaatst dus waarom ze zo ver lopen met zo'n zware emmer is mij een raadsel.
Ondertussen roepen kinderen naar me of zwaaien.Dat houd nooit op. Ze zijn zo blij als je wat terugroept of ze je een hand geeft. Laatst liep er een jongetje met zijn zelfgemaakte auto langs het meer.Hij riep en wees trots naar zijn auto."this is a car"!!


Mauwie, onze huispup ligt naast me  te spelen.
Een andere vrijwilliger heeft em gevonden.
Wij zullen ervoor moeten zorgen anders krijgt ie geen eten en drinken.
Malawiërs zien honden niet als huisdier.Ze gebruiken ze alleen om hun huis te beschermen. En ze voeren ze nauwelijks.Ze vinden het dan zeer bijzonder dat wij Mauwie knuffelen en met hem spelen. Wij hebben enorm veel lol om zijn dommigheid.

Vanmorgen ben ik met Peter (staff) langs de huizen gegaan.De  mensen hebben allemaal een solarlight en een stoof gekregen.
 We houden een checklist bij om te kijken of ze nu minder hout verbruiken,geld  besparen en hun gezondheid verbeterd is. Rook geeft veel gezondheisproblemen. Doordat ze de stoof gebruiken hebben ze minder rookontwikkeling.Ook checken we de tijd van naar bed gaan.
Ze zouden wat langer op kunnen blijven omdat ze nu licht hebben maar de gemiddelde bedtijd is 20.00.
We gaan 20 hutten bijlangs. Leuk om ook eens achter de hutten te kunnen kijken.Families wonen  dichtbij elkaar.De meeste mensen zijn bezig met voorbereiding van het eten,liggen te chillen/slapen onder de boom of zijn bezig met hun kinderen.

Mensen staan gemiddeld rond 5.00 op en verzamelen hout en/of zijn bezig met de was. Katie en ik liepen 2 keer per week hard.Eerst om 5.30 maar rond dat tijdstip was  het al te warm,toen om 5.00 en nu Katie weg is loop ik om 4.45.
Tijdens het lopen komen je vanalles tegen, geiten,biggen,kippen .
Heerlijk dat plattelandsleven😀
Alleen de rook die je inademt van al dat stoken is echt smerig.

Een mooie bijkomstigheid zijn de vele mangobomen. Ze zijn  bijna rijp. We krijgen geen fruit dus nu pluk ik ze of koop ik ze en snijd Neslon onze kok ze.Ze smaken heerlijk!

We hebben 3  bewakers per 24 uur.
We mogen niet na 18.00 alleen naar buiten.
Volgens mij is dit wat overdreven want de mensen zijn enorm vriendelijk en het is rustig in dit dorpje. Ze willen zoveel mogelijk onze veiligheid waarborgen wat ook begrijpelijk is.

Er zijn 2 vrijwilligers weg en er zijn 4 nieuwe bij gekomen.2 meiden uit Canada, een  jongen uit de UK en een vrouw uit Frankrijk.

Een paar dagen geleden zijn we met de leden van de education/awareness groep hun dorp ingegaan om te praten over Malaria en preventie.
Hiervoor moesten we eerst toestemming vragen aan het hoofd van het dorp.Dit ging heel formeel.We kregen toestemming en zijn bij 8 aantal families geweest.Erg leuk.Mensen waren erg dankbaar. Als je ziet hoe weinig ze hebben en hoe tevreden ze overkomen en vriendelijk ze zijn dan denk ik: wie is hier nu rijker? Ze kennen niet anders maar misschien is dit wel beter.
Niet te vergeten dat ze ook hun zorgen hebben.
Ze krijgen hier alleen mosquitonetten als je zwanger bent.
In het verleden heeft de overheid mosquitonetten  uitgedeeld maar mensen gingen ze gebruiken als visnetten.

In het meer komt Bilharzia (worminfectie)We kunnen wel zwemmen,er is medicatie beschikbaar hier die Bilharzia dood. Die heb ik gisteren maar genomen.Door pootje baden kun je het al oplopen en ziek worden. Soms moet ik gewoon even afkoelen😅
Ennnn... Er zitten krokodillen en Nijlpaarden dus al te ver kun je het meer niet in.

Het lesgeven gaat steeds beter.
Elke dag bereid je een onderwerp voor.1 van de onderwerpen laatst was seksuele gezondheid.De mensen zijn erg open hierover. We hebben een aantal soa's besproken. HIV is bekend bij ze. Ze stelden veel vragen.Ook vragen zoals:Is het waar dat als ik seksueel contact heb met mijn man,verdwijnen dan mijn griepklachten? Dit hadden ze in het ziekenhuis als advies gegeven aan een mevrouw.
En" is het waar als een meisje een vrouw wordt dat als ik sexueel contact heb met haar heb, ik extra vitaminen binnen krijg?Dat zeggen ze."
Erg fijn om mensen dan de waarheid te vertellen.

Laatst had ik de HIV support groep.
Toen ik binnenkwam begonnen ze een welkomslied te zingen.
Echt kippenvelmomentje.
Een groep van ongeveer 20 vrouwen met kinderen inclusief baby's
Wat mij verbaaste is dat ze weten dat ze HIV hebben en toch kinderen krijgen.
In deze cultuur is het erg belangrijk om kinderen te hebben.

Even voor de duidelijkheid. Er zijn 7 groepen:
4 Home Based Care groepen(thuiszorg,kennis overbrengen basiszorg)
2 HIV support groepen(ondersteuning geven bij hun ziekte)
1 Education awareness groep. (Hoe de aangeleerde kennis over te brengen in de community)

Elke groep heeft 10 leden behalve de HIV support groepen.
Die hebben 20 tot 30 leden per groep.
Mensen moeten soms een uur in de hitte lopen om op de plek van het lesgeven te komen. Vaak rijden een paar mensen  een stuk mee in het busje op de terugweg.

De bus was laatst in gebruik dus moesten we met de fietstaxi naar de groep.
Die jongens 45 minuten trappen in de hitte op hobbelige zandwegen.
Ze zijn niet anders gewend maar toch...
De bus is heeeel vaak kapot dus staan we weer met z'n allen te duwen tot er weer leven in komt.Meestal is dat het geval😉
Afgelopen zondag ben ik samen  met een andere vrijwilliger naar de kerk geweest.
Op zo'n 100 vierkante meter staan 3 kerken met elk een andere stroming.
Het was fantastisch! Heel veel zingen , bewegen/dansen.
De vrouwen zitten aan de ene kant en de mannen aan de andere kant.
Dit om je niet te laten afleiden en je te focussen op God.
Wij mochten wel aan de mannenkant zitten omdat een jongen voor ons vertaalde.
Prachtige stemmen.Verschillende mensen gaan naar voren.Meerdere keren stond er een vrouw op en begon te zingen en de hele kerk zong mee meerstemmig.Er kwamen verschillende koren naar voren en dansten.
Toen vroegen ze of wij wij naar voren wilde komen om ons voor te stellen. "Please introduce yourself" Oké uit de comfortzone dan maar en naar voren" We hadden ook weinig keuze haha.
Hierna  begonnen te bidden  voor ons en te  zingen en kwamen  ons een hand geven.Zoo gastvrij en vriendelijk.

We hebben het 2 dagen koeler gehad en dat was een verademing.
ik dacht:"Ik ga mooi om 17.00 hardlopen dan hoef ik morgen niet zo vroeg m'n nest uit"
Was best een goed idee vond ik zelf alleen er zijn dan net wat meer kinderen wakker rond dit tijdstip.
20 a 30 kinderen begonnen met me mee te rennen of riepen vanaf hun hut Wawa!Of Nzuku (wit mens), families zwaaien.Op de terugweg pakte een meisje m'n hand en renden we samen nog een stuk en kwamen we langs de waterpomp waar gedurende de dag veel vrouwen en  kinderen zijn.
Ze riepen wat in chichiwa(inheemse taal)en moesten hard lachen.

Je kunt denken:irritant,maar wat ik heb genoten!!
Kinderen willen zo graag je vasthouden, even je aandacht of klimmen op schoot als je ergens zit te wachten. Ze zijn gewoon verschrikkelijk lief😍

De tijd gaat snel.Nog 2 weken en dan breekt er een andere tijd aan.Traveltime met mn zus😍
Maar eerst nog volop genieten van de tijd en mensen hier.
Dit weekend gaan we met de groep een nachtje naar Cape Maclear.
Snorkelen,kajakken en relaxen.

Iedereen alvast een goed weekend!