Laatste weken volunteering

Allereerst bedankt voor jullie reacties! Doet  me goed.

Cape Maclear was fantastisch. 2 uur kajakken,
lekker eten, helder water, snorkeltrip, klifjumping, zien hoe
zeearenden vis oppikken.

2,5 weken geleden hoorden  we dat de vrouw van Victor( Afrikaanse collega) overleden is zondag op maandagnacht.
Ze wordt die maandagmiddag ook begraven.
Ze lag 2 weken in het ziekenhuis en het zou teveel geld kosten om haar daar te laten en later afscheid te nemen.
Met Afrikaanse collega's en een paar vrijwilligers zijn we naar de begrafenis geweest.
Ongeveer 300 mensen zitten onder mangoboom en er omheen.
Wij zitten bij een groepje vrouwen op een afstandje van de mangoboom.
 De priester spreekt, vrouwen zingen, de zusters van de katholieke kerk zitten er omheen.
Na een uur gaan we naar de begraafplaats.De kist achterop een pick-up. De zusters van de kerk er bij op.
Een andere bus volgt,vol met mensen die er haast afvallen.
Daarnaast nog een horde mensen en wij, volgen ze ten voet.
Op de akker wordt de kist in het voorgegraven gat geplaatst.
Wij zitten op een afstandje te kijken.
Ze gaan zelfs in het gat staan om de kist goed te plaatsen
Ze maken daarna modder en mannen staan in een rij om het door te geven en het gat te vullen.De zusters van de kerk blijven zingen totdat het gat helemaal dicht is.Daarna neemt de familie afscheid.Victor en zijn 2 jonge kinderen
Als laatste gaan de zusters van de kerk om het graf heen zitten en leggen bloemen er omheen en zingen.
Indrukwekkend om mee te maken.

Er zijn 2 nieuwe vrijwilligers bijgekomen.
Nu zijn we met 8 mensen.
Afgelopen week hebben we onze lessen gedraaid, wondkliniek gedaan, solar en stoof distribution.
De mooiste dag was toch het uitdelen van de stoof en solarlight.

Eerst zijn we in een dorp op het platteland mensen gaan uitnodigen.Het was zoo verschrikkelijk heet en de de huizen stonden niet bepaald naast elkaar.
Na 2 uur lopen was ik vrij oververhit😆(ors) was nodig toen ik terugkwam)
Daarna zijn we de stoofs en en solarlights gaan uitdelen bij een school.
Harry en ik moesten het gaan presenteren wat we niet wisten maar dat wordt vrij gewoon.
Dus 'gewoon' maar gedaan😉
Mensen waren er erg blij mee.

Het weekend was weer fantastisch.
Samen met 3 anderen zijn we op de fiets door de village naar een lodge geweest.
Het was enigzins zwaar door het mulle zand in de zon
maar zo'n  fantastische ervaring.
Vooral omdat je door de village rijdt.
2 dagen aan een andere gedeelte van het meer,fantastische locatie, lekker eten en een kerkdienst bijgewoond.

13-11
De laatste week is ook al weer bijna ten einde.
De de dagen vliegen om.

Maandag  hoorden ik dat ik 2 ochtenden was ingepland in de kliniek.
Samen met Xavier (arts uit de UK) mocht ik er heen.
We kregen een rondleiding van de arts daar en daarna mocht ik meelopen met de verloskundige.
Dat was fantastisch en leerzaam.
De 2e  ochtend was een meisje bijna klaar om te bevallen.
Ze liggen er alleen. Een man hoort er niet bij te zijn.
Niemand die haar echt steunt.
Ondertussen deden we een paar checks bij zwangere vrouwen/meisjes.
(Soms 15 jaar wat complicaties bij bevallingen veroorzaakt)
Toen riep de assistent ons dat ze aan het bevallen was.
Toen we de deleveryroom binnen kwamen lag het kindje op haar buik.
Net gemist helaas.Dit ging zo snel.
De rest van wat er nog gebeuren moest heb ik wel mogen zien en dat was genoeg haha.
Hierna  kon ik net op tijd de kamer verlaten anders was ik tegen de vlakte gegaan😅
En geen airco of ventilator niks.Arme moeders.
Toen moest en nog een onderbroek gekocht worden want die had ze niet  bij zich.


Het mooiste moment voor mij was dat ik het kindje  van haar buik mocht pakken en aan de assistent mocht geven.
Zooo klein en mooi.
Ze hebben allemaal een bos met haar hier bij de geboorte.
Er wordt hier weinig aandacht aan de moeder geschonken
Weinig empathie lijkt het.
Op mij kwam het over : "zo dat is gedaan en nu verder"
Omdat ik de cultuur niet ten volste begrijp en de taal niet spreek maakt dat het lastig om duidelijk te krijgen en blijft het daarbij
Toen ik klaar was ben ik nog even  naar haar toe gelopen en kreeg gelukkig een glimlach.

Diezelfde  middag was m'n laatste dag lesgeven aan m'n  favoriete groep.
We hebben elkaar bedankt voor de goede tijd samen en een groepsfoto gemaakt.
Ik moest wel een slikken. Zulke lieve mensen wat me echt geraakt heeft.
Malawi verdient het dan ook echt: "Warm heart of Afrika"

Xavier werkte afgelopen vrijdag in het ziekenhuis en hij en de afrikaanse dokter werden bij een pasgeboren kind geroepen waarbij er problemen zouden zijn.
Toen hij binnen kwam zag bij in een doek gewikkeld iets liggen.
Dat was de baby.Toen vroeg hij wat er mee was.
Ze zeiden dat het kind overleden was.Ze hadden het al geprobeerd te reanimeren.Hij keek en zag een grauw babytje en het zuchte een keer, het had hartslag.Hij zei: Dit kind is niet overleden,het leeft!

Hij heeft hartmassage toegepast en beademd.Het kind kreeg weer kleur en begon normaal te ademen.Ze hadden een te groot mond neusmasker voor beademing gebruikt waardoor er lucht ontsnapte en de longen niet genoeg vulde.
Hoe vaak is dit al gebeurt?
De arts zei na die tijd: (monotome stem)"U heeft goed  werk verricht" en ging weer verder met de volgende patiënt.
Hallo!Vandaag is er een leven gered!
Cultuurverschil is hier zo duidelijk zichtbaar.
Misschien is hun innerlijke vreugde groot,hun uitingen anders, de dood hoort meer bij het leven?

 Vrijdag was ook  m'n laatste ochtend bij de wondkliniek.
Afscheid genomen van de chief van de village.
Hij kwam altijd even kijken hoe het was.
We gaan samen op de foto onder de boom waar hij vaak zit.

S' avonds hebben we met de staff  gegeten als afsluiting.
We hadden een geit gekocht en Nelson heeft deze geroosterd voor ons.
Het was goed te doen, alleen een beetje veel kauwen😃

Afgelopen weekend zijn we met z'n allen naar Cape Maclear geweest.
Het was 35 graden dus verkoeling bij het meer was aangenaam.
Een leuke afsluiting met z'n allen en heerlijk aan het strand gelegen😊
Zondag op maandagochtend gingen we met 4 vrijwilligers terug naar Lilongwe.
5.00 S' ochtends vertrokken we.Uitgezwaaid door 2 achtergebleven vrijwilligers.
3 werden afgezet op het vliegveld en ik bij het guesthouse waar m'n zus Rinette de vorige dag was aangekomen. Super natuurlijk om elkaar in Malawi in gezondheid terug te zien en 2 weken samen te mogen reizen samen.

Afgelopen 6 weken waren leerzaam en ik heb vooral mogen en kunnen genieten. Een weer totaal andere cultuur gezien en een beetje leren en kunnen begrijpen in de mooie en minder mooie dingen. Voor mijzelf sprekend ga ik toch vanuit mijn eigen referentiekader de dingen bekijken. Het heeft me opnieuw geleerd breder te kijken en niet gelijk te oordelen maar vragen te stellen naar het waarom en hoe.
Met de andere vrijwilligers met  verschillende nationaliteiten genoten. Elkaar leren vinden,mogen delen en leren van elkaar.Enn niet te vergeten een hoop lol en genoten🖒

Bijdragen aan dit project heeft mn leven opnieuw verrijkt.
Ook deze keer weer, wat een liefde krijg je terug.
We hebben het allemaal nodig..